در عصر کنونی صنعت گردشگری جایگاه ویژه‌ای را در جهان پیدا کرده است. به صورتیکه اقتصاددانان آنرا صادرات نامرئی نامیده‌اند. صنعت توریسم با تنوع و گسترش خود توانسته‌ است جایگاه ویژه‌ای را از نظر درآمدزایی برای کشورهای توسعه یافته داشته باشد و این کشورها در تلاش هستند تا از این صنعت کم هزینه و پردآمد برای بهبود اوضاع اقتصادی خود به نحو احسن بهره ببرند.

یکی از شاخه‌های مهیج و پرطرفدار گردشگری، گردشگری فرهنگی- تاریخی است. گردشگری فرهنگی تاریخی را می‌توان یکی از پرطرفدارترین شاخه‌های گردشگری دانست که هر ساله گردشگران علاقمند زیادی را به خود جذب می‌کند (اینسکپ، 1392، 31).

کشور ایران با داشتن بناهای تاریخی متعدد، جذاب و متنوع یکی از مقاصد مهم گردشگران می‌باشد. یادمان‌های هخامنشی در این بین از جمله مکان‌هایی هستند که در نوع خود (در جهان) منحصر به فرد بوده و جایگاه ویژه‌ای را در بین علاقمندان گردشگری فرهنگی-تاریخی به خود اختصاص داده است. با مدیریت دقیق این یادمان‌های ارزشمند و رسیدگی به آنها علاوه بر کسب درآمد می‌توان شاهد تأثیرات مثبت و چشمگیر گردشگری فرهنگی-تاریخی در موضوعاتی چون محافظت از میراث فرهنگی، حفظ و مرمت آثار و ابنیة تاریخی، تعاملات فرهنگی با دیگر جوامع، ترویج و معرفی فرهنگ غنی ایرانی به دیگر کشورها و تغییر نگرش منفی آنها باشیم.